Bahan Minyak Minyak merujuk kepada kelas bahan tambahan yang digunakan dalam penggerudian minyak dan gas, pengekstrakan dan penghantaran, rawatan kualiti air dan proses peningkatan pemulihan, ia adalah pelbagai, yang kebanyakannya tergolong dalam polimer larut air (seperti gusi sayur, polyacrylamide, selulosa dan biopolimer) dan surfaktan (petroleum sulfonat, alkohol atau eter etoksilasi berasaskan fenol). Kandungan penyelidikan kimia medan minyak adalah penyediaan bahan kimia tersebut, penilaian prestasi (termasuk teori asas), formulasi pemeriksaan, reka bentuk pembinaan dan ujian lapangan. Oleh kerana keadaan takungan minyak yang berlainan dan sifat -sifat minyak mentah, kualiti air dan batu yang berlainan, bahan kimia (formulasi) yang digunakan sangat disasarkan. Untuk membangun dan merasionalkan penggunaan bahan kimia medan minyak, pengetahuan pelbagai disiplin (contohnya, kimia organik, kimia bukan organik, kimia fizikal, kejuruteraan kimia, kimia analisis, dinamik bendalir, kejuruteraan takungan dan matematik pengiraan) diperlukan. Kimia medan minyak secara beransur -ansur dibentuk sebagai sains pinggir yang muncul, yang telah mendapat lebih banyak perhatian.
Dengan pembangunan industri petroleum, penggunaan bahan kimia medan minyak semakin besar dan lebih besar, dan penggunaannya meningkat sebanyak 52% dalam sepuluh tahun, dan nilainya telah meningkat sebanyak 96.1%. Kini terdapat lebih daripada 3,000 jenis bahan kimia medan minyak dalam lebih daripada 70 kategori. Amerika Utara adalah pengguna bahan kimia medan minyak terbesar di dunia, yang menyumbang kira -kira separuh daripada jumlah keseluruhan, di mana Amerika Syarikat adalah pengguna negara terbesar di rantau ini, penggunaan tahunan di dunia sebanyak 4.5 juta tan bahan kimia yang digunakan dalam pemulihan minyak, bernilai 3.7 Bilion dolar AS, menyumbang 1/3 daripada jumlah bahan kimia medan minyak yang digunakan mengikut statistik 120 syarikat di dunia, hanya untuk pengekstrakan minyak terdapat 988 jenis bahan kimia.